Generalną zasadą dotyczącą wynagrodzeń, określoną w kodeksie pracy jest prawo wynagrodzenia za czas przepracowany. Jeżeli więc pracownik stawia się w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym do świadczenia pracy i pracę taką podejmuje – pracownikowi temu przysługuje stosowne wynagrodzenie.
Przypadek pierwszy – pracownik nie świadczy pracy, ale wypłacamy mu wynagrodzenie
Są jednak sytuacje, w których pracownik nie wykonuje pracy, ale pomimo tego wynagrodzenie za ten czas będzie mu przysługiwało.
Z taką sytuacją będziemy mieć do czynienia na przykład w sytuacjach gdy:
- poleciliśmy pracownikowi pełnienie dyżuru, w wyznaczonym przez nas miejscu – pracownik nie wykonuje w tym czasie, ale jest w gotowości do jej świadczenia,
- z uwagi na niesprzyjające okoliczności, niezależne od pracownika, nie możemy polecić pracownikowi pracy – np. z powodu braku prądu; w tym czasie pracownik nie wykonuje pracy, jest jednak w gotowości – przysługuje mu w związku z tym wynagrodzenie przestojowe,
- pracownikowi przysługuje płatna przerwa wliczana do czasu pracy; może to być przerwa śniadaniowa, dodatkowa przerwa pracownika z orzeczoną niepełnosprawnością, przerwa matki karmiącej lub inne,
- pracownik przebywa na urlopie wypoczynkowym i tym samym nie świadczy pracy,
- pracownikowi przysługuje czas wolny zgodnie z odrębnymi przepisami, o ile przepisy te gwarantują pracownikowi stosowne wynagrodzenie; z taką sytuacją będziemy mieć do czynienia np. w sytuacji zwolnienia pracownika z obowiązku świadczenia pracy, urlopu okolicznościowego, dni wolnych związanych z honorowym oddawaniem krwi czy dni wolnych związanych z uczestniczeniem w akcji ratowniczej pracownika będącego jednocześnie członkiem GOPR,
- pracownik jest chory i jednocześnie nie znajduje się w okresie wyczekiwania,
- pracownik jest nieobecny w pracy w związku z uprawnieniami przysługującymi rodzicom; tu jednak, jeżeli pracownikowi za czas nieobecności przysługuje świadczenie należne z ZUS – nawet jeżeli takie świadczenie będziemy wypłacali, nie będzie ono naszym kosztem – ZUS zwróci nam poniesione koszty.
Przypadek drugi – pracownik nie pracuje i nie ma jednocześnie prawa do wynagrodzenia
Nie zawsze jednak pracodawca będzie zobowiązany do wypłacania wynagrodzenia za czas nieobecności pracownika w pracy. Wynagrodzenie takie nie będzie przysługiwało na przykład w następujących sytuacjach:
- pracownik nie może wykonywać swojej pracy, ale przyczyna tego stanu rzeczy leży wyłącznie po stronie pracownika – np. to on, bezpośrednio, przyczynił się do unieruchomienia maszyny na której pracował,
- pracownik nie stawił się w pracy i nie usprawiedliwił swojej nieobecności,
- pracownik skorzystał z możliwości wyjścia w godzinach pracy w celu załatwienia spraw prywatnych, ale do końca miesiąca wyjścia tego nie odpracował,
- pracownik przebywa na urlopie bezpłatnym,
- pracownik przebywa na urlopie wychowawczym,
- pracownik został wezwany do osobistego stawienia się przed organem, w sprawie niezwiązanej z zatrudnieniem u obecnego pracodawcy.
Katarzyna Paczkowska